Nog 36 dagen

Dat was even schrikken toen ik de kalender bekeek en alleen maar kon vaststellen dat het nog maar 36 dagen duurt alvorens ik samen met mijn nichtje Christel, elk met onze 56 kilo bagage in Zaventem zullen staan om de weeskindjes en Sylvia in Togo een hart onder de riem te gaan steken.
Nog zoveel te doen... nog zo weinig tijd. Maar de inzamelkoorts is begonnen... en de reacties zijn positief, hopelijk kunnen we het allemaal in onze bagage krijgen... en indien niet is er nog altijd de container die eind dit jaar naar het tehuis vertrekt.
Volgende week naar de bank om onze centjes te gaan storten want geld afhalen met een bankkaart is ginder niet zo vanzelfsprekend heb ik gehoord. Als ik de verhalen vergelijk met mijn avontuur van 2 jaar geleden in Senegal dan begrijp ik al snel dat Togo toch nog van een ander kaliber zal zijn al verwacht ik voor mezelf niet zo'n grote cultuurschok deze keer. Ik kijk er opnieuw erg naar uit om te breken met mijn luxe-leventje en mij volledig te laten onderdompelen in de Afrikaanse schoonheid van het harde leven daar. Opnieuw zichzelf realiseren hoe goed wij het wel hebben, hoe fel wij met onszelf bezig zijn en futiliteiten belangrijker vinden dan wat eigenlijk echt belangrijk is... Hopelijk kunnen mijn verhalen, net zoals 2 jaren geleden, jullie opnieuw meenemen in de wondere wereld van deze Afrikaanse kindjes.