Wat een resultaat! Stappen voor water "in water"

Ook dit jaar was de dodentocht opnieuw eentje om in te kaderen. De 2 stappers waren allebei enorm gebrand om het beter dan vorig jaar te doen. Ondanks het gebrek aan training was het besef groot dat elke stap van groot belang was en een stapje dichterbij betekende bij de bouw van een goed watersysteem voor het weeshuis van de kindjes van Joko Togo.
Het weer zat al vanaf de start niet mee. Het regende hard en redelijk doorweekt begon het duo tussen de 10603 andere deelnemers aan de lange tocht. Op de 22ste km raakte Christel en Pascal elkaar kwijt in de massa en zetten ze hun tocht solo verder. Christel kreeg om een nog onverklaarbare reden een allergische reactie in het aangezicht en een interventie van het Rode Kruis kwam er aan te pas. Toch zette ze door en stapte ze opnieuw tot aan den Duvel (controlepunt van 40km). Pascal was ondertussen al in de Palm aanbeland en zat nog fris in de benen. Op 64 km werd hij zelfs door de RTV geïnterviewd over de reden van zijn deelname (weer wat extra reclame voor het project :-)) Pascal was niet te stoppen en bleef maar op elke controlepost beslissen om door te gaan. Jammer genoeg kwam de regen opnieuw roet in het eten gooien , tja het was ten slotte : stappen voor water… Op km 80 in Puurs gooide hij uiteindelijk de handdoek in de ring.
Er zijn geen woorden waarmee ik kan beschrijven hoe trots ik weer ben op mijn 2 stappers. Hun prestatie is bijzonder en zonder hen was dit niet mogelijk geweest. Uit heel mijn hart : Dank u Christel, Dank u Pascal!

Wat mij ook enorm heeft geraakt is het enthousiasme waarop onze zoektocht naar sponsors is onthaald. Jullie bijdrage heeft alle records van de vorige 2 jaar gebroken en ik ben hier dan ook héél blij mee. Het totale eindbedrag is een prachtig resultaat! De teller staat vandaag op € 1326 in totaal (en er komen er nog enkele binnen)! Alvast een grote en nederige "Dank je wel!!!!"


Graag ook nog een speciale dank aan mijne papa die net zoals de vorige jaren mij hielp met de verzorging en begeleiding van onze stappers. Papa, er is geen enkel avontuur dat ik onderneem waarin jij mij niet onvoorwaardelijk steunt. Altijd kan ik op jou rekenen! Merci!