Wat Joko Togo zo speciaal maakt - Reisverslag uit Kontich, België van Heidi Selleslagh - WaarBenJij.nu Wat Joko Togo zo speciaal maakt - Reisverslag uit Kontich, België van Heidi Selleslagh - WaarBenJij.nu

Wat Joko Togo zo speciaal maakt

Door: Haidie

Blijf op de hoogte en volg Heidi

03 Juli 2011 | België, Kontich

Tijdens ons verblijf hebben we in totaal met 6 verschillende projecten grondig kennis gemaakt. Het één al wat grootschaliger dan het ander. Objectief bekeken en zonder afbreuk te doen aan deze goede doelen kan ik het me toch niet laten om enkele bedenkingen te maken. Als ik morgen geld schenk aan een organisatie hoe maak ik dan de juiste keuze? Komt het geld uiteindelijk bij diegene die het geld het hardst nodig heeft? Persoonlijk kan ik alleen maar hetvolgende concluderen. Een kind in nood dat werd opgevangen heeft niet alleen nood aan voeding en een onderdak. Het heeft ook nood aan affectie en nog belangrijker een structuur die het duidelijk maakt dat er een toekomst voor hem/haar is weggelegd. Daarom dit pleidooi.
Een goed doel kan alleen maar bestaan met een goede bezieler die op de volledige steun van velen kan rekenen. Het is belangrijk de drijfveer van deze bezieler te kennen. Vele grote organisaties zoals Foster parents, Unicef etc zijn marketingmachines waarvan het moeilijk nagaan is hoeveel exact van jouw geschonken geld wel degelijk terecht komt in de handen van wie het het hardst nodig heeft. Hier in Togo leerde wij Sylvia nog beter kennen. Haar drijfveer voor Joko Togo is meer dan bewonderenswaardig. De bouw van het weeshuis is op een 8 tal maanden al enorm gevorderd en als alles goed gaat zal ze voor het einde van dit jaar nog haar intrek erin kunnen nemen. Haar visie over hoe het weeshuis te runnen is helder. De vrouw is een doorbijter en vastberaden om samen met haar weeskinderen een mooie toekomst te bouwen.
Ik wil bij deze heel graag Sylvia bedanken voor het prachtige werk dat ze levert. Ik ben ervan overtuigd dat ik de juiste keuze heb gemaakt om dit project te steunen. En ik kijk al uit naar juni 2013 om haar en haar weeskinderen te komen opzoeken. Daarnaast wil ik ook de vzw Joko Togo bedanken voor jullie onvoorwaardelijke inzet en toewijding, Joko Togo is een project om U tegen te zeggen.
Aan mijn reisgenoot Christel, je was meer dan aangenaam reisgezelschap. Samen gelachen, veel gepraat en gezwegen wanneer de waterlanders op het voorplan waren. Bedankt dat je erbij was. Het was een onvergetelijk avontuur.
En tenslotte wil ik iedereen bedanken voor de steun, het ingezamelde materiaal, de bemoedigende woorden. Het is fijn te lezen dat zoveel mensen geraakt zijn door deze verhalen, het was fijn ze te mogen delen…

  • 04 Juli 2011 - 09:14

    Sylvia:

    Heidi, Christel,
    Bedankt voor deze mooie woorden.Tussen de waterlanders door wil ik jullie beiden heel hartelijk bedanken voor al het moois dat jullie voor de kinderen,het volk en voor mij gedaan hebben.Het waren 2 schitterende weken vol emoties en plezier.Jullie waren werkelijk een steun in alles. Ik heb jullie op deze manier beter leren kennen en ik kan alleen maar zeggen "chapeau voor zulke 2 toffe madamen" Akpèkaka

  • 04 Juli 2011 - 17:14

    Renilde:

    Hallo Heidi, je bent dus blijkbaar terug thuis. Moe maar voldaan, zeker?We zullen je verhalen missen maar weten dat je met dezelfde inzet ook hier voor je gezin, familie en werk zult zorgen. Groetjes.

  • 17 Maart 2013 - 13:33

    Jorunn:

    veelgeluksilviejaveelgroetjes

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Heidi

Na mijn avontuur met de straatkindjes in Dakar bleef ik de levensomstandigheden van vele kinderen uit Afrika op de voet volgen. Het stond vast dat ik het niet bij deze ene keer zou houden. Zo ging ik op zoek naar een nieuw project en liep ik Sylvia Roovers op het Mano Mundo festival tegen het lijf. Deze dame verkocht al haar hebben en houden om in Togo een nieuw weeshuis te bouwen. Vrienden en kennissen rond haar zijn zo de vzw JOKO TOGO gestart. De klik was er meteen... in augustus stapten mijn nichtje Christel en Pascal, de Bourkinabees uit Dakar (die ondertussen in België woont) de dodentocht voor dit project, wat aardig wat centjes opbracht. En nu is het eindelijk zo ver... het ticket is geboekt en dit keer ga ik niet alleen ... zo zal mijn nichtje Christel mij vergezellen. Op dit blog hoop ik jullie opnieuw te kunnen boeien met onze verhalen over de avonturen in Togo. Ik kijk er in elk geval heel erg naar uit om er nog eens flink tegenaan te gaan! meer info : www.jokotogo.com

Actief sinds 08 Mei 2009
Verslag gelezen: 634
Totaal aantal bezoekers 99037

Voorgaande reizen:

19 Juni 2013 - 05 Juli 2013

De retour à Togo

21 Juni 2011 - 03 Juli 2011

Een hart voor Togo

14 Juni 2009 - 11 Juli 2009

Zoektocht in gedeelde liefde

Landen bezocht: