Geen vaarwel maar tot ziens - Reisverslag uit Boom, België van Heidi Selleslagh - WaarBenJij.nu Geen vaarwel maar tot ziens - Reisverslag uit Boom, België van Heidi Selleslagh - WaarBenJij.nu

Geen vaarwel maar tot ziens

Door: webmaster

Blijf op de hoogte en volg Heidi

10 Juli 2009 | België, Boom

Jammer genoeg rest me 10 min om dit neer te pennen alvorens naar de luchthaven te rennen.
Jullie zijn natuurlijk benieuwd naar het afscheid. Intens en moeilijk. Ik troost me met de overtuiging dat ik hier nog terug en dat het dus eerder een tot ziens is dan een vaarwel.
Senegal leerde mij vele dingen. Waarden zoals delen in alle dingen, lief en leed, vriendschap en genegenheid in de puurste vorm, openheid voor alle culturen en rassen, genieten van dans en muziek samen met vrienden en familie. De talibes hun levenslust ondanks de bittere realiteit heeft me veel bijgebracht. Ik keer nu terug naar wat voor velen hier het "beloofde land" betekent. Kon ik hen maar doen inzien dat het beloofde land nog heel veel te leren heeft...
Mijn lieve talibes, mijn lieve gastfamilie, mijn nieuwe vrienden, ik neem jullie mee in mijn hart.


  • 11 Juli 2009 - 11:23

    Swa En Tina:

    Proficiat. Wij zijn ervan overtuigd dat je een unieke ervaring hebt opgedaan. Tijdens dit schrijven zul je ongetwijfeld al een dikke knuffel hebben gekregen van al je dierbaren hier in het "beloofde land". Geniet er nu van en tot wederhoren(zien).

    T en S

  • 23 Juli 2009 - 09:28

    Els Delobel:

    Hallo Heidi, ik was bij de jokergroep die je hebt rondgeleid bij de talibés een tijdje geleden. Wij zijn inmiddels terug thuis en ik vond je verslagen hier per toeval. Onze laatste dag bij de talibés is nog heel goed verlopen, Fatou was heel ontroerd dat we geholpen hadden en de kinderen waren ook heel blij met de leren bal die we cadeau gedaan hadden. Ook Osmane werd de hele dag verwend, we wilden hem allemaal meenemen naar België! We hebben er echt van genoten en hopelijk kan je in de toekomst nog op veel steun rekenen voor het project!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Heidi

Na mijn avontuur met de straatkindjes in Dakar bleef ik de levensomstandigheden van vele kinderen uit Afrika op de voet volgen. Het stond vast dat ik het niet bij deze ene keer zou houden. Zo ging ik op zoek naar een nieuw project en liep ik Sylvia Roovers op het Mano Mundo festival tegen het lijf. Deze dame verkocht al haar hebben en houden om in Togo een nieuw weeshuis te bouwen. Vrienden en kennissen rond haar zijn zo de vzw JOKO TOGO gestart. De klik was er meteen... in augustus stapten mijn nichtje Christel en Pascal, de Bourkinabees uit Dakar (die ondertussen in België woont) de dodentocht voor dit project, wat aardig wat centjes opbracht. En nu is het eindelijk zo ver... het ticket is geboekt en dit keer ga ik niet alleen ... zo zal mijn nichtje Christel mij vergezellen. Op dit blog hoop ik jullie opnieuw te kunnen boeien met onze verhalen over de avonturen in Togo. Ik kijk er in elk geval heel erg naar uit om er nog eens flink tegenaan te gaan! meer info : www.jokotogo.com

Actief sinds 08 Mei 2009
Verslag gelezen: 547
Totaal aantal bezoekers 99008

Voorgaande reizen:

19 Juni 2013 - 05 Juli 2013

De retour à Togo

21 Juni 2011 - 03 Juli 2011

Een hart voor Togo

14 Juni 2009 - 11 Juli 2009

Zoektocht in gedeelde liefde

Landen bezocht: