Afscheid van Hanne

Samen met Fatou en Awa vertrek ik al vroeg naar de dermatoloog in het ziekenhuis. Terwijl we wachten op de gang, horen we een vrouw die bevalt. Niemand in de gang die opkijkt van haar gekrijs.
De dokter vertelt ons dat de wratten in Awa's gezicht uiterst besmettelijk zijn.
Ik ben blij dat ik toch heb doorgezet om met haar naar de dokter te gaan! Ze schrijft een antibioticum en een zalf voor. Hiermee moet ze een week behandelt worden. Volgende week maandag
zal de dokter deze verwijderen.
Bij mij terugkomst begin ik onmiddellijk aan de les. Vandaag geef ik een les met niets anders
dan franse woorden, extra moeilijk maar bijna allemaal doen ze zo hard hun best en sta ik verbaasd welke vooruitgang ze hebben gemaakt. Na de les is het tijd voor hun "geheim".
Hanne wordt in de klas geroepen, de kinderen zingen "ik heb de zon zien zakken..." en overhandigen
hun schilderijen... ik moet even slikken... het besef dat ook ik binnen een tiental dagen afscheid zal moeten nemen van deze lieve kinderen... het zal pijn doen!
Na het eten komt Moussa langs voor een afscheidsfeestje met cake en frisdrank voor de kinderen. Meerdere kinderen komen vragen wanneer ze terug komt. Ze zullen haar zeker missen en nooit vergeten, dat is duidelijk!
Ik krijg een enthousiast telefoontje van mijn ouders. Een bevriend koppel heeft zonet laten weten dat ze een bedrag schenken voor het project, mijn ouders ronden het bedrag naar boven af! In het project joelt iedereen het uit en onmiddellijk zitten we met het team samen om te overleggen wat we met de extra centjes zullen doen. De inrichting van de 2 barakken in de daara, wekelijks 1x fruitsalade voor de kinderen van nu tot het einde
van de winter en de inrichting van onze eigen "boutique" in het tehuis zullen hiermee gefinancierd worden. Er komen hier veel toeristen over de vloer om het project te bezoeken,
de winst op de souvenirs die hier verkocht worden zullen opnieuw in het project gebruikt worden.
Heel erg bedankt voor jullie donatie, elke euro maakt hier het verschil!
Papa en mama, bedankt dat jullie er altijd voor mij zijn! Ik besef meer dan ooit dat jullie liefde en bezorgdheid een uniek levensgeschenk is dat jammer genoeg niet voor iedereen zomaar voor het grijpen ligt.
Indien er mensen zijn die graag een kind financieel adopteren binnen een klein project met persoonlijke aanpak kunnen jullie meer informatie vinden op de website van tsx.
www.tsx.be
Dit is geen oproep en nog minder een verplichting! Ik ben al enorm blij met de morele steun die jullie mij gegeven hebben de afgelopen weken. Ik hoop vooral dat mijn verhalen over het vrijwilligerswerk hier in Yoff jullie kunnen boeien en nog meer jullie hebben bewust gemaakt
dat wij in ons klein landje ons teveel druk maken over kleine dingen. Dat we te weinig
aandacht besteden aan vriendschap en genegenheid onderling. Zorg goed voor elkaar. Inshala!