Schilderen met de kids

De omgeving in en rond het weeshuis is oorverdovend stil. Dus iedereen kan genieten van voldoende nachtrust. Al heeft onze papa de Max getrakteerd op een prive snurk concert. Gelukkig brachten de oordopjes tijdig soelaas.
We proberen de dagelijkse routine in het weeshuis zo weinig te verstoren. 4 kinderen hebben vandaag geen school dus we slapen wat langer en ontbijten rond 7uur. Na het ontbijt gaan de kinderen aan de slag met de was. Grote ijzeren kuipen worden gevuld met water. Het is opmerkelijk hoe goed ze hierin bedreven zijn. Er is een voorwaskuip, een hoofdwas en 2 spoelkommen. Er wordt geschrobt en gezongen. Voor ons ondenkbaar, hier deel van het dagelijks leven.
Tuur voiture staat in panne te blinken in het bos en Bernard de car, de 4x4 waarvoor we vorig jaar de Dodentocht hebben georganiseerd is al wel uit de haven geraakt maar wacht nog in Lome op de nodige nummerplaten. Dat kan nog even duren dus we zijn afhankelijk van anderen om uitstappen te doen en brengen we ook de 2de dag nog door in het weeshuis.
Het middageten is uitermate lekker en helemaal ons ding, Jeanne, de vrouw van Dominique, het gezin waar we 2 jaar geleden een aantal dagen verbleven is ondertussen ook een echte hulp in het weeshuis geworden. Het weerzien verloopt hartelijk en we praten wat bij over de kinderen, het leven, de alledaagse problemen.... De brede glimlach van deze warme vrouw verbergt het harde leven in de brousse.
Na het middagdutje organiseren we ons om met de kinderen keien te beschilderen. Met de schilderspullen die we kregen van de familie Muylaert worden er giraffen, lieveheersbeestjes, muisjes en tijgers in alle kleuren van de regenboog geschilderd.. Een leuke ontspannende activiteit die ze met veel gedrevenheid uitvoeren. Zodra de keien droog zijn besluiten we ze in een cirkel rond de palmboom in het binnenplein te leggen. De eerste rij is gelegd en we spreken af om deze activiteit nog een paar keer te herhalen om zo de boom te versieren. De kinderen zijn kei enthousiast.
Christel helpt hen met hun lessen voor school want volgende week is het voor de kinderen examen periode. Assou en Abraham hebben heel wat moeite met het lezen, er zal nog goed geoefend moeten worden.
Ondertussen kuis ik met Max onze gastenkeuken want elke kruimel van etensresten krijgt onmiddellijk een leger aan gegadigde insecten.
Het avondeten wordt een uurtje uitgesteld want de kinderen dienen de les gespeld te worden. Het is duidelijk dat ondanks onze moeite om zo weinig mogelijk de dagelijkse routine te verstoren, ze toch links en recht proberen te profiteren van onze aanwezigheid. Sylvia staat er op dat ze deze week extra hard werken voor school zodat ze allemaal slagen, vandaar werd een vergadering ingelast om de puntjes op de i te zetten. Tja, soms is het hard om voor hen streng te zijn maar je merkt dat net zoals ieder ander kind, zij enorm de nood hebben aan een beetje structuur in hun leven.
Na het avondeten zonderen we ons af, eten een lekkere mango, de mannen drinken een biertje en om 21u ligt ieder van ons onder de wol.